โบบุนากะ - ฮิเดโยชิ - อิเอยาสุ

 

ตามสัญญาที่ผมบอกว่าจะวิเคราะห์สามท่านนี้ตามมุมมองของผม ซึ่งบอกไว้ก่อน ว่ามันคงจะยาวมากๆ(เตือนก่อน ยาวจริงๆ 555) เพราะถ้าได้พูดเรื่องนี้ ผมว่ามันจะไหล แต่ก่อนจะไปวิเคราะห์ มันก็ต้องมีเกริ่นประวัติแต่ละคนกันพอสังเขป งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า

-เกริ่นนำสักนิด ก่อนถึงยุคที่สามท่านนี้ก้าวขึ้นมา ญี่ปุ่นอยู่ในยุคที่เรียกว่า “ยุคเซ็งโงะกุ” เป็นยุคแห่งความไม่สงบอันเกิดจากการที่โชกุนในตระกูลอะชิคางะเสื่อมอำนาจ(โชกุนในตะกูลนี้ เป็นโชกุนในเรื่องอิคคิวซัง โชกุนที่ปรากฏในเรื่องคือ โชกุนโยชิมิสึ อะชิคางะ เป็นโชกุนลำดับสามของตระกูลนี้) บรรดาไดเมียวต่างพากันตั้งตัวเป็นอิสระ โดยเฉพาะที่อยู่ห่างเมืองหลวงคือเกียวโตมากๆ เกิดการแก่งแย่งรบพุ่งกันของบรรดาไดเมียวจากแคว้นต่างๆ จนมีผู้จุดประกายการยุติกลียุคนี้ โดยการรวบรวมญี่ปุ่นให้เป็นหนึ่งเดียว บุคคลท่านนั้นคือ โอดะ โนบุนากะ

-โอดะ โนบุนากะ เกิดในตระกูลไดเมียวของแห่งแคว้นโอวาริ(อยู่แถบภาคกลางตอน ใต้ของเกาะฮอนชู เรียกกันว่าแถบคันไซ) เป็นบุตรของโอดะ โนบุฮิเดะ ไดเมียวของแห่งแคว้นโอวาริ กับภรรยาเอก มีชื่อตอนแรกว่า “คิปโปชิ” ด้วยความที่เป็นบุตรคนโตสุดกับภรรยาเอก ทำให้ท่าน เป็นอันดับหนึ่งของแคนดิเดตที่จะขึ้นเป็นไดเมียวของแคว้น แต่ท่านก็ไม่ค่อยเป็นที่ชื่นชอบของบรรดาซามูไร,ข้ารับใช้ของตระกูล รวมถึงแม่แท้ๆเท่าไร แต่ด้วยการสนับสนุนของบิดา และฮิราเตะ มาซาฮิเดะ ที่บิดาตั้งให้เป็นอาจารย์คอยสั่งสอน ทำให้ยังคงสถานะทายาทของตระกูลไว้ได้

มาว่ากันถึงสถานการณ์ของแคว้นโอวาริและตระกูลโอดะกันบ้าง ตระกูลที่มีอำนาจคุกคามแถวๆนี้ก็จะมีตระกูลอิมางาวะ ตระกูลนี้ครอง 3 แคว้นทางตะวันออกของแคว้นโอวาริ และตระกูลไซโต ผู้ครองแคว้นมิโนะ ซึ่งอยู่ทางเหนือ เมื่ออายุ 12 คิปโปะชิผ่านพิธีเง็มปุกุ(พิธีผ่านความเป็นผู้ใหญ่ของผู้ชาย ไว้ผมจะมาว่าเรื่องพิธีนี้เต็มๆในโอกาสหน้าครับ) ได้รับชื่อว่า โอดะ โนบุนากะ พ่อของท่านจึงอยากสร้างสัมพันธ์กับตระกูลไซโต แห่งแคว้นมิโนะ จึงให้มาซาฮิเดะ ไปสู่ขอลูกสาวไดเมียวแคว้นมิโนะ มาเป็นภรรยาของโนบุนากะ

เมื่อสิ้นบิดา คือ โนบุฮิเดะ ด้วยความที่โนบุนากะ ยังอ่อนด้อยประสบการณ์ทำให้อำนาจตกอยู่กับโอดะ โนบุโตโมะ ซึ่งมาจากสาขาย่อยของตระกูล โนบุโตโมะวางแผนจะสังหารโนบุนากะ แต่โนบุนากะรู้ก่อน แผนจึงล่มไป ต่อมาโนบุนากะจึงลอบสังหารโนบุโตโมะ เป็นผลสำเร็จ นอกจากการแข่งขันกับสาขาย่อยของตระกูลแล้ว โนบุนากะยังต้องห้ำหั่น กับน้องแท้ๆของตนเอง คือ โอดะ โนบุยุกิ ที่มีผู้สนับสนุนหลายคนรวมทั้งแม่ของโนบุนากะเองด้วย โนบุนากะ ปราบน้องสำเร็จ แต่ก็ไว้ชีวิตน้องตามคำขอของแม่ แต่โนบุยุกิก็วางแผนยึดอำนาจอีกครั้ง ครั้งนี้โนบุนากะแกล้งป่วย ล่อให้น้องมาเยี่ยม จึงทำการฆ่าเสีย นอกจากนี้ แผนการผูกสัมพันธ์กับแคว้นมิโนะที่พ่อของโนบุนากะวางแผนไว้ก็พังลง เมื่อไซโต โยชิตาสึ ก่อกบฏต่อบิดาซึ่งเป็นพ่อตาของโนบุนากะ ขึ้นเป็นไดเมียวแคว้นมิโนะสำเร็จ

การขึ้นสู่อำนาจของโนบุนากะ มีจุดเริ่มต้นสำคัญจากเหตุการณ์ที่ อิมางาวะ โยชิโมโตะ แห่งตระกูลอิมางาวะ ผู้ครอง 3 แคว้นทางตะวันออกของแคว้นโอวาริ ต้องการยกทัพไปยึดเกียวโต ซึ่งก็ต้องผ่านแคว้นโอวาริ บรรดาขุนพลของแคว้นเห็นว่าควรให้ทัพของโยชิโมโตะผ่านไปโดยดี เพราะทัพของโยชิโมโตะ มีกำลังมากกว่ามาก แต่โนบุนากะยืนยันจะขัดขวาง โดยมีแผนบุกที่เป้าหมายคือ โยชิโมโตะ แผนการนี้ประสบผลสามารถสังหารโยชิโมโตะได้สำเร็จ ทำให้โนบุนากะมีชื่อเสียงเลื่องลือ นอกจากนี้ยังสามารถยึดแคว้นมิโนะได้อีกด้วย ทำให้โนบุนากะประกาศนโยบายรวมญี่ปุ่น ภายใต้สโลแกน “เท็งกะ ฟุบุ” หรือ ปกครองแผนดินด้วยการทหาร

แต่หนทางที่จะขึ้นสู่อำนาจ มันต้องเจาะที่เกียวโต ซึ่งเป็นที่พำนักของโชกุน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจที่แท้จริง(ในตอนนั้น) ซึ่งสถานการณ์ในตอนนั้นโชกุนอา ชิคางะ โยชิเตรุ ถูกสองขุนพลคือ มาซึนางะ ฮิซาฮิเดะ และมิโยชิ โยชิซึงุ วางแผนสังหารสำเร็จ น้องชายของโชกุนอาชิคางะ โยชิเตรุ คือ อาชิคางะ โยชิอากิ จึงขอให้โนบุนากะ ยกทัพไปเกียวโตเพื่อแก้แค้นแทนพี่ โนบุนะกะก็รับคำ ระหว่างทางต้องผ่านแคว้นโอมิ ซึ่งไดเมียวตระกูลรกกากุของแคว้นนั้นไม่ยอมให้ผ่าน(คุ้นๆไหมครับ) แต่โนบุนากะก็สามารถปราบแคว้นนั้น ลงได้อย่างรวดเร็ว สามารถบุกยึดเกียวโตได้ มาซึนางะ ฮิซาฮิเดะ และมิโยชิ โยชิซึงุ เข้ามาสวามิภักดิ์ โนบุนากะก็ได้ตั้ง อาชิคางะ โยชิอากิ ขึ้นเป็นโชกุนหุ่นเชิด และปฏิเสธทุกตำแหน่งที่โชกุนใหม่เสนอให้ เพราะเห็นว่าชักใยเบื้องหลังที่แท้จริงสำคัญกว่าตำแหน่งเบื้องหน้า

แต่เมื่อต้องตกเป็นหุ่นเชิด เป็นใครก็คงไม่แฮปปี้ เช่นเดียวกับโชกุนอาชิคางะ โยชิอากิ ด้วยเหตุนี้โชกุนโยชิอากิจึงบอกให้อาซากุระ โยชิกาเงะ ไดเมียวแคว้นเอจิเซง ยกทัพมาขับไล่โนบุนากะ เพื่อคืนอำนาจให้ตนเอง(แล้วรู้ได้ยังไงว่าโยชิกาเงะจะไม่ชักใยตนเองเหมือนโนบุนากะ) แต่เรื่องนี้รู้ถึงโนบุนากะ จึงให้ฮาชิบะ ฮิเดโยชิ(ต่อมาคือโทโยโทมิ ฮิเดโยชิ ตัวละครหลักของเราอีกคน) บุกไปรบกับแคว้นเอจิเซง ชนะ 1 รอบ แต่มันยังไม่จบแค่นั้น มันมีรอบสอง เพราะอาซากุระแห่งแคว้นเอจิเซง มีพันธมิตรคือแคว้นโอมิ มีไดเมียวคืออาซาอิ นางามาสะ ซึ่งเป็นน้องเขยของโนบุนากะ(แคว้นนี้น่าจะเป็นแคว้นเดียวกับที่โนบุนากะปราบก่อนบุกเกียวโต ตอนนั้นไดเมียวตระกูลรกกากุ ตอนนี้มาเป็นตระกูลอาซาอิ สัญนิษฐานว่าที่ได้มาเป็นไดเมียวอาจเพราะว่าเป็นน้องเขยโนบุนากะนั่นแหละครับ) โนบุนากะก็หวังว่าน้องเขยจะไม่มารบกับตน แต่หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ น้องเขยไปช่วยพันธมิตรรบกับโนบุนากะ แต่ก็แพ้ครับ สุดท้ายทั้งสองต้องกระทำการเซ็ปปุกุ หรือ ฮาราคีรี ตายไปทั้งสองคน นอกจากนี้ โนบุนากะก็ได้ปราบกบฏอิกโก อิกกิ(เป็นการรวมตัวของชาวบ้านและพระสงฆ์ต้านการปกครองของชนชั้นซามูไร) และกบฏโซเฮ(พวกพระนักรบ ซึ่งได้ช่วยตระกูลอาซากุระและอาซาอิ ในการรบกับโนบุนากะ) ได้สำเร็จ จากนั้นโนบุนากะก็ทำการปลดโชกุนอาชิคางะ โยชิอากิ ยกเลิกระบอบโชกุน(ปี 1573)

เมื่อครองอำนาจมั่นคงในแถบคันไซ เป้าหมายต่อไปคือทางตะวันออก ซึ่งมีไดเมียวทรงอำนาจสองคนคือ ทาเคดะ ชิงเง็น แห่งแคว้นคาอิ และอุเอซุงิ เคนชิน แห่งแคว้นเอจิโงะ ปี 1572 โชกุนอาชิคางะ โยชิอากิ ขอให้ทาเคดะ ชิงเง็น ช่วยปราบโนบุนากะ(อีกแล้วครับ จะเห็นว่าเป็นช่วงก่อนโดนโนบุนากะปลด แค่ 1 ปีเท่านั้น) ชิงเง็น จึงบุกแคว้นโทโตมิ ซึ่งเป็นของโตกุงาวะ อิเอยาสุ(ตัวละครหลักของเราอีกคน) ปรากฏ อิเอยาสุ แพ้ครับ แต่ต่อมาไม่นานชิงเง็นดันมาตาย ไดเมียวคนใหม่ก็พ่ายแพ้แก่อิเอยาสุในเวลาต่อมา ส่วนอุเอซุงิ เคนชิน แห่งแคว้นเอจิโงะก็ต้องพ่ายแพ้ต่อโนบุนากะเช่นกัน โนบุนากะจึงเข้าครอบครองญี่ปุ่นภาคตะวันออกในที่สุด

ส่วนจุดจบของโนบุนากะ ผมขอใช้เรื่องที่ผมเคยทำไว้เมื่อนานมาแล้วมาเป็นบทส่งท้ายของโอดะ โนบุนากะ นะครับ เชิญเข้าไปดูตามนี้เลย http://ifbloger.blogspot.com/2016/09/vs.html

 -โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ ตัวละครหลักท่านที่สองของเรา เกิดในแคว้นโอวาริ ครอบครัวชาวนาทหาร แรกเริ่มมีชื่อว่า “ฮิโยชิมารุ” ต่อมาบิดาเสียชีวิต แม่มีสามีใหม่ซึ่งฮิเดโยชิไม่ค่อยถูกกับพ่อเลี้ยง จึงหนีออกจากบ้านไปผจญภัยเสี่ยงโชค โดยใช้ชื่อว่า “คิโนชิตะ โทกิชิโร่” ได้เป็นข้ารับใช้ของ มะสึชิตะ ยุกิสึนะ ผู้ซึ่งเป็นซะมุไรที่รับใช้อยู่กับตระกูลอิมางาวะอีกทอดหนึ่ง(ตระกูลที่ครองสามแคว้นที่กล่าวไปแล้วในเรื่องของโนบุนากะ แปลว่าตอนแรกฮิเดโยชิ กับโนบุนากะถือว่าอยู่คนละฝ่ายกัน) ส่วนแม่นั้น มีลูกกับสามีใหม่สองคน คือ นางซาโตะ หรือต่อมาคือ นางอาซาฮี และโคทาเกะ หรือต่อมาคือโทโยโทมิ ฮิเดนางะ

ต่อมาโทกิชิโร่(ชื่อขณะนั้น) กลับมาที่แคว้นโอวาริ เข้ารับใช้ตระกูลโอดะ ซึ่งในขณะนั้นมีผู้นำคือโอดะ โนบุนากะ โดยมีหน้าที่เป็นผู้ดูแลรองเท้าของโนบุนากะ ก็ได้รับโอกาสสร้างผลงานมากขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น “ฮาชิบะ ฮิเดโยชิ” ผลงานในการรบครั้งแรกคือ ศึกอาเนงาวะ รบชนะอาซากุระแห่งแคว้นเอจิเซง และอาซาอิ นางามาสะ แห่งแคว้นโอมิ เมื่อรบชนะเขาก็ได้รับแต่งตั้งเป็นไดเมียวแคว้นโอมิ แทนตระกูลอาซาอิ และก็รับใช้โอดะ โนบุนากะ ในสงครามอีกหลายครั้ง ซึ่งมีครั้งสำคัญๆคือการบุกไปทางตะวันตก ก็ได้รับชัยชนะเรื่อยมา จนได้รับข่าวโนบุนากะถูกลอบสังหาร(จริงๆโบบุนากะฆ่าตัวตายเอง)จึงได้กลับมา เพื่อแก้แค้นให้แก่นายของตนและฆ่าอาเกชิ มิสึฮิเดะ ได้สำเร็จ

เมื่อเป็นผู้แก้แค้นให้โนบุนากะ ทำให้ฮิเดโยชิก้าวขึ้นมาเป็นผู้ มีอำนาจในตระกูลโอดะ และเกิดการแข่งขันของโอดะ โนบุกาสึ กับโอดะ โนบุตากะ บุตรชายคนที่ 2 และ 3 ของโนบุนากะ จึงเกิดการประชุมเพื่อเลือกผู้นำตระกูลโอดะ ซึ่งฮิเดโยชิประกาศให้ ให้ซันโปชิ หรือต่อมาคือ โอดะ ฮิเดโนบุ บุตรชายของโอดะ โนบุทาดะ ซึ่งเป็นหลานชายของโนบุนากะ ซึ่งมีอายุเพียงสองขวบเป็นผู้สืบทอดตระกูลโอดะ ทำให้ขุนพลอื่นๆไม่พอใจเห็นว่าฮิเดโยชิตั้งซันโปชิ เพื่อเป็นหุ่นเชิด ส่งผลให้ขุนพลตระกูลโอดะเริ่มที่จะแบ่งออกเป็นสองฝ่าย คือฝ่ายที่สนับสนุนฮิเดโยชิ และฝ่ายที่ต่อต้านฮิเดโยชิ นำโดยชิบาตะ คาสึอิเอะ

สงครามระหว่างฮิเดโยชิ และชิบาตะ คาสึอิเอะ จึงเกิดขึ้นในที่สุด จบลงด้วยชัยชนะของฮิเดโยชิ เมื่อกำจัดชิบาตะ คาสึอิเอะ ออกไปได้สำเร็จแล้ว ปรากฏว่าโอดะ โนบุกาสึ ได้ร้องขอให้โตกุงาวะ อิเอยาสุ ช่วยเหลือให้ตนขึ้นเป็นผู้นำตระกูลโอดะ จึงเกิดสงครามระหว่างฮิเดโยชิ กับอิเอยาสุ ผลของสงครามไม่สามารถเอาชนะกันได้ จนต้องเจรจาสงบศึก โดยฮิเดโยชิได้ส่งน้องสาวต่างมารดาของตน คือนางอาซาฮี(กล่าวถึงไปแล้ว) ไปเป็นภรรยาเอกของอิเอยาสุ และส่งมารดาของตนไปเป็นตัวประกันที่แคว้นมิกาวะ

เป้าหมายการรวมญี่ปุ่นของฮิเดโยชิ เริ่มจากการที่มีความต้องการอยากจะเป็นโชกุน แต่ไม่สามารถเป็นได้เนื่องจากไม่ได้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลมินาโมโตะ(รายละเอียดตรงนี้จะค้นมาเพิ่มอีกทีครับ) ฮิเดโยชิจึงเข้ารุกรานเกาะชิโกกุ ซึ่งศิโรราบโดยดี จากนั้นได้รับแต่งตั้งเป็น "คัมปากุ” หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระจักรพรรดิ รวมทั้งได้รับพระราชทานนามสกุลใหม่จากพระจักรพรรดิว่า “โทโยโทมิ”

จากนั้นฮิเดโยชิก็บุกเกาะคิวชู เมื่อปราบปรามสำเร็จ ฮิเดโยชิพบว่าเกาะนี้เต็มไปด้วยคริสเตียน จึงได้มีประกาศขับไล่คริสเตียนและมิชชันนารี เมื่อปราบฝั่งตะวันตกเรียบร้อย ก็เหลือไดเมียวที่ทรงอำนาจเพียงตระกูลเดียวหลงเหลืออยู่ นั่นคือตระกูลโฮโจในภูมิภาคคันโตทางตะวันออก แต่ทว่าตระกูลโฮโจนั้น เป็นพันธมิตรกับโตกุงาวะ อิเอยาสุแม้จะเป็นเช่นนั้น แต่ฮิเดโยชิก็ยังคงยืนกรานที่จะขอความช่วยเหลือจากอิเอยาสุในการปราบปรามตระกูลโฮโจ สงครามเป็นไปด้วยความหวาดระแวงแต่ก็สามารถปราบตระกูลโฮโจได้สำเร็จ หลังสงครามฮิเดโยชิยึดแคว้นมิกาวะของอิเอยาสุ แล้วให้ไปปกครองคันโตอันเป็นดินแดนที่เคยเป็นของตระกูลโฮโจ เพื่อเป็นการขับไล่อิเอยาสุอันเป็นคู่แข่งคนสำคัญของฮิเดโยชิไปอยู่ทางตะวันออกอันห่างไกล อิเอยาสุจึงย้ายฐานที่มั่นไปยังปราสาทเอโดะ(เมืองโตเกียวในปัจจุบัน โดยหารู้ไม่ว่าที่นี่แหละจะเป็นฐานที่มั่นของอิเอยาสุในอนาคต) ต่อจากนั้น ไดเมียวแห่งภูมิภาคโทโฮกุทางตะวันออกเฉียงเหนือสุดของเกาะฮอนชูเข้าสวามิภักดิ์ต่อฮิเดโยชิ จึงเท่ากับว่าเป้าหมายการรวบรวมอาณาจักรญี่ปุ่นให้เป็นหนึ่งเดียวตั้งแต่สมัยของโอดะ โนบุนากะนั้น เป็นอันเสร็จสมบูรณ์ในยุคของฮิเดโยชิ

ฮิเดโยชินั้น มีลูกชายแต่เสียชีวิตตั้งแต่ยังเล็ก จึงรับเอาหลานชายคือ โทโยโทมิ ฮิเดซึงุ เป็นบุตรบุญธรรมและแต่งตั้งเป็นคัมปากุแทนตนเอง ส่วนตนเองนั้นดำรงตำแหน่งเป็นไทโค หรือผู้สำเร็จราชการที่สละตำแหน่งแล้ว แต่ต่อมาฮิเดโยชิมีบุตรชายอีกคน ชื่อ “ฮิโรอิมารุ” ทำให้มีความต้องการให้ลูกชายสืบทอดอำนาจ จึงได้มีคำสั่งให้ปลดคัมปากุฮิเดสึงุออกจากตำแหน่งทายาทและเนรเทศไปยังเขาโคยะ สองปีต่อมาใน ฮิเดโยชิ จึงมีคำสั่งให้ฮิเดะสึงุทำเซ็ปปุกุเสียชีวิตไป และนำตัวภรรยาเอกภรรยาน้อยและบุตรทั้งหมดของฮิเดสึงุร่วมหลายสิบชีวิตมาประหารชีวิตในเมืองเกียวโต

ความน่าสนใจอีกอย่างของฮิเดโยชิคือ การบุกเกาหลี ซึ่งผมจะทำเรื่องนี้มาเสนอแบบเต็มๆอีกครั้งหนึ่ง

จุดจบของฮิเดโยชิเริ่มจากอาการ ล้มป่วย ขณะสงครามเกาหลียังไม่จบ ด้วยความที่ลูกท่านคือ คือฮิโรอิมารุ หรือ โทโยโทมิ ฮิเดโยริ อายุเพียงห้าขวบ ก็เกรงว่าเมื่อตนเสียชีวิต ไดเมียวคนอื่นจะขึ้นมาชิงอำนาจ จึงได้แต่งตั้งคณะผู้สำเร็จราชการขึ้น ได้แก่ “โงไทโร่”(อิเอยาสุอยู่ในนี้) หรือผู้อาวุโสทั้งห้า ประกอบด้วยไดเมียวผู้ทรงอำนาจที่สุดในเวลานั้นจำนวนห้าท่าน และยังมีคณะผู้บริหารที่ทำหน้าที่บริหารงานหลังจากที่ไทโคถึงแก่อสัญกรรม จำนวนห้าคน เรียกว่า“โงะบุเกียว”(อิชิดะ มิสึนาริ อยู่ในนี้) แต่หลังจากฮิเดโยชิเสียชีวิตด้วยวัย 61 ปี เหตุการณ์ก็ไม่เป็นดังที่ฮิเดโยชิประสงค์ จากการก้าวขึ้นมาของโตกุงาวะ อิเอยาสุ ซึ่งเป็นตัวละครหลักท่านสุดท้ายที่ผมจะกล่าวถึงต่อไป

-โตกุงาวะ อิเอยาสุ ตัวละครหลักท่านสุดท้าย แรกเริ่มมีชื่อว่า “ทาเกชิโยะ” อันเป็นชื่อบังคับของบุตรชายคน แรกของตระกูลมาสึไดระ เป็นบุตรชายคนแรกของ มาสึไดระ ฮิโรตาดะ ไดเมียวแห่งแคว้นมิกาวะ ช่วงนั้นตระกูลโอดะ และอิมางาวะ(ผู้ครอง 3 แคว้น) แข่งขันมีอำนาจในแถบคันไซ ด้วยความที่ตระกูลมาสึไดระเป็นตระกูลเล็ก จึงต้องเลือกข้างสักข้างหนึ่ง โอดะ โนบุฮิเดะ (พ่อของโนบุนากะ)ได้เข้ารุกรานแคว้นมิกาวะ ทำให้ฮิโรตาดะตัดสินใจนำตระกูลมาสึไดระเข้าสวามิภักดิ์ต่อตระกูลอิมางาวะ โดยส่งบุตรชายคือ ทาเกชิโยะ อายุเพียงหกปีไปเป็นตัวประกัน ต่อมาฮิโรตาดะเสียชีวิต ทาเกชิโยะจึงต้องสืบทอดตำแหน่งไดเมียวแห่งมิกาวะ และผู้นำตระกูลมาสึไดระ ทั้งที่อายุเพียงเจ็ดปีเท่านั้น และยังต้องเป็นตัวประกันอยู่ด้วย(ไม่งงนะครับ)

เมื่อเติบโตขึ้น ทาเกชิโยะได้เข้าพิธี เง็มปุกุ(พูดถึงไปแล้ว) และได้แต่งงานกับนางซึกิยามะ หลานสาวของอิมางาวะ โยชิโมโตะ(ผู้นำตระกูลอิมางาวะ) พร้อมทั้งได้รับชื่อของผู้ใหญ่ว่า มาสึไดระ โมโตยาซุ และได้รับการปล่อยตัวให้กลับไปยังปราสาทโอกาซากิ เพื่อปกครองแคว้นมิกาวะต่อไปในฐานะข้ารับใช้ของตระกูลอิมางาวะ โมโตยาซุจับศึกครั้งแรกมีหน้าที่ส่งเสบียงเมื่อคราวที่โอดะ โนบุนากะ ยกทัพเข้าล้อมปราสาทเทราเบะ แต่ถูกทัพของโนบุนากะตีแตกไป ต่อมา อิมางาวะ โยชิโมโตะ ได้ถูกทัพของโอดะ โนบุนากะสังหารไปในยุทธการโอเกฮาซามะ(คราวที่อิมางาวะ โยชิโมโตะ ต้องการเดินทัพผ่านแคว้นโอวาริ เพื่อยึดเกียวโต)

เมื่ออิมางาวะ โยชิโมโตะ พ่ายแพ้ต่อโนบุนากะ มาสึไดระ โมโตยาซุก็ผันตัวเองไปอยู่ฝ่ายโนบุนากะ มีการสร้างสัมพันธ์โดยให้ลูกชายแต่งกับลูกสาวโนบุนากะ ร่วมรบกับโนบุนากะหลายครั้ง ทั้งการปราบปรามพระสงฆ์ที่เรียกว่าอิกโก อิกกิ(กล่าวถึงไปแล้ว) ปราบอิมางาวะ อุจิซาเนะ(บุตรชายของอิมางาวะ โยชิโมโตะ) ปราบตระกูลอาซาอิ และอาซากุระ ชัยชนะครั้งนี้ทำให้โอดะ โนบุนากะ มีอำนาจเหนือแถบคันไซอย่างสมบูรณ์ และยังเอาชนะตระกูลทาเกดะแถบคันโตในทางตะวันออก ได้อีกด้วย นอกจากนี้โมโตยาซุ ได้เปลี่ยนชื่อและชื่อตระกูลของตนเองเป็น โตกุงาวะ อิเอยาสุ

หลังยุคโนบุนากะเข้าสู่ยุคฮิเดโยชิ อิเอยาสุถือเป็นผู้ที่มีกำลังมาก เป็นขวากหนามสำคัญของฮิเดโยชิในการควบคุมอำนาจในญี่ปุ่น ประกอบกับโอดะ โนบุกาสึ บุตรชายคนที่สองของโนบุนากะ ขอความช่วยเหลือให้อิเอยาสุช่วยปราบฮิเดโยชิ การรบของทั้งสองจึงเกิดขึ้น ไม่ปรากฏผู้แพ้ชนะจนต้องเจรจาสงบศึก อิเอยาสุยอมเป็นพันธมิตรของฮิเดโยชิ และได้ส่งน้องสาวมาเป็นเมียเอกคนใหม่ของอิเอยาสุ(ส่วนคนเก่าเดี๋ยวจะไปพูดถึงตอนหลังครับ) แต่ทั้งสองก็มีความหวาดระแวงกันตลอดมา จนถึงสงครามกับตระกูลโฮโจ ที่กำลังผสมฮิเดโยชิ และอิเอยาสุ ประสบชัยชนะ ฮิเดโยชิก็ให้อิเอยาสุไปครองแถบคันโตอันเป็นฐานที่มั่นเก่าของตระกูลโฮโจ เปรียบเหมือนการผลักคู่แข่งให้ไปอยู่ในที่ห่างไกลและกันดาร(กล่าวถึงเรื่องนี้ไปแล้ว ไว้จะพูดถึงข้อดีของการไปอยู่ห่างไกลแบบนั้นว่าเป็นอย่างไร)

หลังสิ้นฮิเดโยชิ บุตรชายคือ โทโยโทมิ ฮิเดโยริ มีอายุเพียงห้าขวบ ก่อนหน้านั้นมีการตั้งไดเมียวอาวุโส ทั้งห้า หรือ โกไทโร่ อันประกอบด้วย โตกุกาวะ อิเอยาสุ,มาเอดะ โทชิอิเอะ,โมริ เทรุโมโตะ,อุเอซุงิ คากางาสึ และอุกิตะ ฮิเดอิเอะ และฮิเดโยชิ ให้โกไทโร่กระทำการสัตย์สาบานว่าจะคอยช่วยเหลือฮิเดโยริบุตรชายของตนจนกว่าจะเติบใหญ่ แต่ก็มีกลุ่มคนที่ไม่ไว้ใจอิเอยาสุ เกรงว่าจะยึดอำนาจปกครองญี่ปุ่นเสียเอง คนกลุ่มนี้นำโดยอิชิดะ มิสึนาริ อดีตคนรับใช้คนสนิทของฮิเดโยชิ โดยหลังจากมาเอดะ โทชิอิเอะ(พันธมิตรเก่าแก่ของฮิเดโยชิ) ไดเมียวผู้อาวุโสได้ตายลง ก็เกิดการแบ่งฝักแบ่งผ่ายชัดเจน คือ

-ฝ่ายทัพตะวันตก นำโดยมิสึนาริ และไดเมียวจากทางตะวันตก

-ฝ่ายทัพตะวันออก นำโดยอิเอยาสุ และไดเมียวจากทางตะวันออก

ความตึงเครียดระหว่างทั้งสองฝ่ายมาถึงจุดแตกหักในศึกสงครามที่ทุ่งเซคิงาฮาระ อิเอยาสุและฝ่ายตะวันออกสามารถเอาชนะฝ่ายตะวันตกได้ และมิสึนาริถูกจับและประหาร หลังสิ้นสงครามครั้งนี้ อิเอยาสุจึงกุมอำนาจสูงสุดในแผ่นดินญี่ปุ่น

เนื่องจากโตกุกะวะ อิเอยาสุ สามารถอ้างการสืบเชื้อสายไปถึงตระกูลมินาโมโตะของพระจักรพรรดิเซวะ หรือ เซวะ เก็นจิ ได้ จึงเข้าข่ายมีสิทธิ์สามารถดำรงตำแหน่งโชกุนได้ ต่อมาจึงได้รับการแต่งตั้งจากราชสำนักเกียวโต ให้ดำรงตำแหน่งเซอิไทโชกุน เป็นปฐมโชกุนแห่งตระกูลโตกุกะวะ อันจะปกครองประเทศญี่ปุ่นไปอีกประมาณสองร้อยห้าสิบปี โดยมีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่นครเอโดะหรือโตเกียวในปัจจุบัน

เมื่อเป็นโชกุนได้สองปี อิเอยาสุได้สละตำแหน่งโชกุนให้แก่โตกุกาวะ ฮิเดทาดะ บุตรชายที่เป็นทายาทของตน โดยที่อำนาจการปกครองที่แท้จริงยังคงอยู่ที่อิเอยาสุ เปลี่ยนมาดำรงตำแหน่งเป็นโอโงโช หรือโชกุนผู้สละตำแหน่ง โดยยกให้โชกุนฮิเดทาดะบริหารปกครองอยู่ที่นครเอโดะ ต่อมาเกิดข่าวลือว่าโทโยโทมิ ฮิเดโยริ บุตรชายของโทโยโทมิ ฮิเดโยชิ ซึ่งได้เติบใหญ่อยู่ที่ปราสาทโอซาก้า ได้วางแผนกับมารดาของตน ซ่องสุมกำลังคนเพื่อที่จะฟื้นฟูตระกูลโทโยโทมิ ให้กลับมาปกครองญี่ปุ่นอีกครั้ง โอโงโชอิเอยาสุ ร่วมกับโชกุนฮิเดทาดะ ยกทัพขนาดมหึมาไปทำการล้อมปราสาทโอซาก้า จนกระทั่งฝ่ายโทโยโทมิพ่ายแพ้ ฮิเดโยริกระทำการเซ็ปปุกุเสียชีวิต โดยท่านหญิงเซ็ง ภรรยาของฮิเดโยริผู้ซึ่งเป็นหลานสาวของอิเอยาสุได้รับการช่วยเหลือออกมาก่อน

โอโงโชอิเอยาสุ เสียชีวิตในปี 1616 ขณะอายุ 73 ปี หลังจากที่เสียชีวิตแล้วโตกุกาวะ อิเอยาสุ ได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้า มีชื่อว่า โทโช ไดงนเง็น เป็นพระโพธิสัตว์ที่ลงมาโปรดสัตว์บนโลกมนุษย์ มีศาลเจ้าคือ ศาลเจ้านิกโกโทโช ในเมืองนิกโก จังหวัดโทชิงิในปัจจุบัน

 -ทีนี้ผมก็มาขอพูดถึงสามท่านนี้กันหน่อย อันดับแรก ชาติกำเนิด ถ้าจะให้เปรียบเทียบก็ต้องบอกว่าโนบุนากะเป็นคนที่ถือกำเนิดในชาติตระกูลที่สูงกว่าทั้งสองคน แม้อิเอยาสุจะเกิดในตระกูลไดเมีย วเหมือนโนบุนากะ แต่ก็เป็นแคว้นที่เล็กกว่า ทำให้ในส่วนนี้ผมเห็นว่า ส่งผลให้อิเอยาสุ รู้จักเล่น “การเมือง” คือ รู้จักนโยบายที่เรียกว่า “ไผ่ลู่ลม” ใครที่เข้มแข็งกว่าก็โอนไปทางนั้น และรู้จัก “จังหว่ะ” และ “เวลา” ที่เหมาะสม ในการที่จะทำอะไรลงไป ส่วนฮิเดโยชิ ไม่ต้องพูดถึง เค้าเกิดในตระกูลครอบครัวชาวนาทหาร ฉะนั้น เค้าจึงถือว่ามีความจงรักภักดีต่อเจ้านาย คือ โนบุนากะ พอสมควร แม้ในหนังที่ผมเคยดู(มันคือหนังครับ) จะทำให้เหมือนฮิเดโยชิมีเอี่ยวกับถูกอาเกชิ มิสึฮิเดะ ผู้วางแผนจัดการโนบุนากะก็ตาม แต่เรื่องนี้ก็อย่าเพิ่งไปฟันธงครับว่ามันเป็นยังไง

ไหนๆก็พูดถึงอาเกชิ มิสึฮิเดะ ไปละ ก็ขอแทรกเรื่องของท่านนี้นิดหน่อยละกันครับ เค้ามีความเจ็บแค้นกับโนบุนากะ คือ โนบุนากะเคยสั่งให้มิสึฮิเดะ นำทัพไปจัดการตระกูลฮาตาโนะ แต่มิสึฮิเดะใช้วิธีเจรจา แล้วส่งแม่ไปเป็นตัวประกัน แต่พวกฮาตาโนะ คิดจะลอบสังหารโนบุนากะจึงแกล้งมาสวามิภักดิ์ โนบุนากะจึงสั่งให้สังหารคนพวกนั้นทั้งหมด ซึ่งมีแม่ของมิสึฮิเดะที่เป็นตัวประกันอยู่ในนั่นด้วย มิสึฮิเดะจึงแค้นฝังใจเรื่อยมา

โนบุนากะทำให้คิดถึงใคร บางทีทำให้ผมคิดถึงฮิตเลอร์นะ ในแง่ของการพุ่งขึ้นมามีอำนาจอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่สามารถไปถึงฝั่งฝัน แม้สาเหตุของจุดจบจะต่างกัน ฮิตเลอร์โดนล้อมจากศัตรู ส่วนโนบุนากะโดนลูกน้องทรยศ แต่สุดท้ายก็ต้องจบชีวิตตัวเองเหมือนกัน ในประเด็นถูกลูกน้องทรยศ ทำให้อีกท่านหนึ่งโผล่มาในหัวคือ พระเจ้าตากสินครับ ดังกระทู้ที่ผมฝากไว้ ในเรื่องที่พูดถึงโนบุนากะ

ว่ากันที่ความโหดเหี้ยมล่ะ ในบรรดาสามคนนี้แน่นอนโนบุนากะต้องขึ้นชื่อที่สุด ด้วยความใจร้อน ฉุนเฉียวเป็นทุนเดิม ในยุคโนบุนากะ มีการกวาดล้างพระนักรบและนักพรต ไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิงหรือเด็กทารก การกวาดล้างนี้ดำเนินไปทุกที่ ที่มีท่าทีว่าจะก่อการกบฏต่อเขา แต่ในความโหดเหี้ยมก็ยังพอมีส่วนดีให้พูดถึงบ้าง คือในยุคโนบุนากะ มีการก่อตั้ง “กองกำลังทหารอาชิงารุ” ซึ่งมาจากชาวบ้านธรรมดาที่อยากเข้าร่วมสงคราม ซึ่งแต่เดิมเป็นเรื่องของซามูไรเท่านั้น

ประเด็นในเรื่องการอยากเป็นโชกุน หรือเรียกว่ายศตำแหน่งจะเห็นว่าโนบุนากะไม่ได้มีความต้องการอยากที่จะเป็นอะไร เพราะเห็นว่าการกุมอำนาจที่แท้จริงสำคัญมากกว่า ส่วนฮิเดโยชิ ไม่มามารถเป็นได้ ด้วยเหตุผลที่กล่าวไปก่อนหน้านี้ ส่วนอิเอยาสุก็ขึ้นเป็นโชกุนอย่างไร้ปัญหา

ส่วนฮิเดโยชิ โหดไหม? แม้จะไม่ได้มีคนถูกกวาดล้างเยอะเหมือนโนบุนากะ แต่การฆ่าญาติตัวเอง คือ ฮิเดสึงุ และบรรดาเมียทั้งหลายของเขา ผมว่ามันก็โหดนะ มีเรื่องน่าพูดถึงหน่อยคือ ในยุคฮิเดโยชิพวกชาวบ้าน ชาวนานักรบ โดนริบอาวุธหมดนะ เพราะฮิเดโยชิกลัวพวกนี้จะขึ้นมามีอำนาจเหมือนที่ตนเองทำสำเร็จมาแล้ว

ฮิเดโยชิทำให้ผมคิดถึงใคร? มันเหมือนเป็นมุมย้อนกลับอย่างไรไม่ทราบ ผมคิดถึง “กุบไลข่าน” ผู้มีความประสงค์จะบุกยึดญี่ปุ่น คือ มันเหมือนกันโดยบังเอิญอย่างไร ไม่ทราบ กุบไลข่านบุกญี่ปุ่น 2 ครั้งไม่สำเร็จ เช่นเดียวกับฮิเดโยชิ บุกเกาหลี ซึ่งเป้าหมายจริงๆคือจีน 2 ครั้ง แต่ไม่สำเร็จเช่นเดียวกัน น่าคิดนะครับ

กับอิเอยาสุ ต้องบอกว่าในสามคนนี้เป็นคนที่มีกึ๋นที่สุดนั่นแหละครับ เพราะสุดท้ายอำนาจเหนือแผ่นดินญี่ปุ่นอยู่กับตระกูลของเขาอย่างมั่นคง ในแง่ของตัวบุคคล โนบุนากะแน่นอนว่ารวมญี่ปุ่นไม่สำเร็จ แต่เขาเป็นคนจุดประกาย ฮิเดโยชิรวมแผนดินญี่ปุ่นสำเร็จ แต่ไม่สามารถสืบทอดอำนาจต่อไปยังลูกหลานได้ ส่วนอิเอยาสุ สามารถรวบรวมอำนาจ และส่งต่อไปให้ลูกหลานสืบทอดต่อไปได้อย่างมั่นคง

แน่นอนในเรื่องการสืบทอดอำนาจนั้น ผมว่ายากยิ่งกว่าการรวบรวมแผ่นดินอีก โนบุนากะแน่นอนว่าคงยังไม่ได้วางแผนอะไรไว้มากมายนักหรอกครับ ก็ต้องมาตายก่อนเวลาอันควร ส่วนฮิเดโยชิก็วางแผนไว้ครับ ผมว่าก็คงคิดไว้อย่างดีเหมือนกัน แต่ปัจจัยมันไม่เอื้ออำนวยจริงๆ คือลูกเขายังเด็กมากๆ ไม่ประสีประสาอะไรกับเรื่องที่พ่อพยายามวางเอาไว้ให้ เหตุประกอบก็คงเป็นเพราะแกมีลูกช้าด้วยแหละ(รวมทั้งลูกคนก่อนก็มาชิงตายไปซะนี่) ส่วนอิเอยาสุ ผมว่าแกวางแผนมาอย่างดี รวมทั้งลูกที่แกสละตำแหน่งโชกุนให้ ก็โตพอ และมีความสามารถพอสมควร ผมว่าไอ้การสละตำแหน่งโชกุนให้ลูก แล้วตัวเองไปเป็นพี่เลี้ยงห่างๆนี่แหละครับ มันทำให้คนที่สืบทอดอำนาจต่อ สามารถดำรงอำนาจของตระกูลไว้ได้อย่างราบรื่น

อิเอยาสึ ทำให้นึกถึงใคร คนนี้ผมยังไม่มีใครแวปมาอย่างชักเจน เพื่อนๆช่วยผมคิดทีละกันครับ มีอีกอย่างที่อยากพูดถึงเกี่ยวกับอิเอยาสุ คือ การที่ฮิเดโยชิไล่ให้ไปปกครองแถบคันโตอันห่างไกล(ขอใช้คำว่าไล่นะครับ 555) มันส่งผลดีในความเห็นผมอย่างหนึ่งคือ ในการบุกเกาหลีของฮิเดโยชิ อิเอยาสุไม่ได้เดือดร้อน หรือสูญเสียมากเท่าไร คือนอกจากความต้องการส่วนตัวที่ไม่ต้องการไปสูญเสียกับสงครามที่ไม่คุ้มค่า มันยังอ้างได้ครับ ว่าไกล ไม่สะดวกยกทัพไปช่วย อะไรประมาณนั้น

อีกเรื่องที่ผมขอว่าปิดท้ายเรื่องนี้ก็คือ มันมีความน่าสนใจมาก เรื่องการผูกสัมพันธ์โดยการแต่งงาน หรือการส่งบุคคลสำคัญของฝ่ายหนึ่งไปเป็นตัวประกัน ซึ่งมันเป็นการผูกสัมพันธ์สร้างเงื่อนไขระหว่างกันของอาณาจักร หรือแคว้นในสมัยก่อนที่เค้าใช้กันทั่วทั้งโลก ยุโรปก็มี จีนก็มี ญี่ปุ่นก็มี รวมทั้งในไทยและประเทศเพื่อนบ้านก็มีเช่นกับ เลยขอสรุป การเชื่อมความสัมพันธ์โดยใช้การแต่งงาน และการเอาคนเป็นตัวประกันในญี่ปุ่นยุคที่เรากำลังพูดถึงกันหน่อย ว่ามีใคร อะไร อย่างไรบ้าง? (ซึ่งไม่ได้เรียงตามลำดับก่อน-หลังนะครับ อาจมีงงบ้าง ขออภัย)

-โนบุนากะ แต่งงานกับลูกสาวไดเมียวแคว้นมิโนะ

-โนบุนากะ ส่งน้องสาวชื่อ อิจิ ไปแต่งงานกับอาซาอิ นางามาสะ แห่งแคว้นโอมิ(แต่ไม่เป็นผล รบกันอยู่ดี)

-น้องสาวคนหนึ่งของโนบุนากะชื่อ อิจิ แต่งงานกับชิบาตะ คาสึอิเอะ ผู้ต่อต้านฮิเดโยชิหลังโนบุนากะเสียชีวิต

-ฮิเดโยชิหลังสงบศึกกับอิเอยาสุ ส่งน้องสาว คือ นางอาซาฮี ไปเป็นภรรยาเอกคนใหม่ของอิเอยาสุ และส่งแม่ไปเป็นตัวประกัน

-อิเอยาสุ เคยถูกส่งไปเป็นตัวประกันต่อตระกูลอิมางาวะ

-อิเอยาสุ แต่งงานกับนางซึกิยามะ (ภรรยาเอกคนแรก) หลานสาวของอิมางาวะ โยชิโมโตะ(คู่สงครามโนบุนากะ)

-ฮิเดโยชิ มีภรรยารอง ชื่อโยโด โดโนะ เป็นบุตรของอาซาอิ นางามาสะ แห่งแคว้นโอมิ กับนางอิจิ(น้องสาวโบบุนากะ) ตอนแรกรับเด็กมาเป็นบุตรบุญธรรม ต่อมาเอามาเป็นภรรยารอง ต่อมามีบุตรด้วยกันคือ ฮิโรอิมารุ หรือ โทโยโทมิ ฮิเดโยริ ที่ฮิเดโยชิวางตัวให้สืบอำนาจต่อจากตนเอง

-ลูกชายของอิเอยาสุ คือ มาสึไดระ โนบุยาสุ(ชื่อขณะนั้น) แต่งงานกับ ท่านหญิงโทกุ บุตรสาวโนบุนากะ อันนี้มีผลต้องย้อนขึ้นไปพูดเรื่องข้างบนเกี่ยวกับภรรยาเอกคนแรกของอิเอยาสุ คือ นางซึกิยามะ ซึ่งมาจากตระกูลอิมางาวะ ซึ่งเป็นคู่สงคราม คือบอกตรงๆว่าไม่ถูกกับโนบุนากะ ทำให้ปัญหาแม่ผัว-ลูกสะใภ้ จากตระกูลที่ไม่ถูกกันเกิดขึ้น โดยท่านหญิงโทกุ เขียนจดหมายไปฟ้องพ่อคือโนบุนากะว่านางซึกิยามะ(แม่ผัว) สมคบคิดกับทาเคดะ กาสึโยริ ทรยศต่อโบบุนากะ เมื่อทราบเรื่อง โบบุนากะจึงสั่งให้โนบุยาสุกระทำการเซ็ปปุกุ และประหารนางซึกิยามะ อิเอยาสุขัดไม่ได้ ต้องทำตามนั้น ซึ่งแน่นอนว่าย่อมสร้างความแค้นต่อโนบุนากะบ้าง ไม่มากก็น้อยล่ะครับ

-อิเอยาสุ ยกบุตรสาวให้แต่งงานกับโฮโจ อุจินาโอะ ทายาทของโฮโจ อุจิมาสะ เพื่อสร้างพันธมิตรเมื่อคราวที่อิเอยาสุ(และโนบุนากะ) ทำสงครามกับตระกูลทาเคดะ

-จากการที่อิเอยาสุเคยเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลโฮโจ เมื่อกองกำลังฮิเดโยชิ-อิเอยาสุ รบกับตระกูลโฮโจ จึงมีการให้อิเอยสุส่ง นากามารุ ลูกชายมาเป็นตัวประกัน

-ฮิเดโยริ ลูกชายของฮิเดโยชิ ก็มีภรรยาเป็นหลานของอิเอยาสุ แต่ก็เชื่อมสัมพันธ์ไม่สำเร็จครับ ฮิเดโยริคิดก่อการฟื้นฟูตระกูลโทโยโทมิ แต่ก่อการสำเร็จ ฮิเดโยริกระทำการเซ็ปปุกุเสียชีวิต ส่วนภรรยาที่เป็นหลานอิเอยาสุ ได้รับการช่วยเหลือออกมาก่อน

ผมก็ขอจบแต่เพียงเท่านี้นะครับ คือในสมองตอนนี้ มันมีข้อมูลแล่นเพียงเท่านี้ แต่หากมีอะไรเพิ่มเติม ผมจะเพิ่มเข้าไป แล้วแชร์ซ้ำครับ เพื่อให้เพื่อนๆได้รับข้อมูลที่ใส่ลงไปใหม่ อะไรที่ผิดพลาดขออภัย แจ้งเข้ามาได้ครับ ผมพร้อมแก้ไข(คือตอนนี้ยังไม่ตรวจทาน) ขอบคุณอินเตอร์เน็ต เวปวิกิพีเดีย อีกหลายเวปที่จำไม่ได้ หนังสือหลายเล่ม การ์ตูนก็หลายเรื่อง และหนังหลายเรื่องอีกเช่นกัน(ที่ต้องบอกหลายเรื่องๆเพราะมันเยอะมาก จำไม่หมดครับ) หวังว่าจะมีประโยชน์นะครับ ใครอ่านจบขอเสียงหน่อย แม่งเรื่องนี้ยาวมากๆ 555
จบบริบูรณ์